بررسی تأثیر تکنیک آموزش در گروه‌های کوچک بر میزان آگاهی و سواد بهداشتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه: با عنایت به این که یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در بستری شدن مجدد این بیماران، ابتلا به عوارض بیماری به دلیل کمبود آگاهی است، مطالعه حاضر با هدف سنجش تأثیر تکنیک آموزش در گروه‌های کوچک بر آگاهی و سواد بهداشتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد. روش: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده حاضر برروی 150 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 93-92 انجام گرفت. پس از اخذ رضایت‌نامه آگاهانه کتبی افراد مورد مطالعه با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند، قبل از مطالعه پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه محقق ساخته سنجش میزان آگاهی و فرم خلاصه شده سواد بهداشتی تکمیل شد، در گروه مداخله برنامه آموزشی به صورت 6 جلسه 90-60 دقیقه‌ای ماهانه بحث در گروه‌های کوچک به انجام شد و کتابچه‌ راهنمای خودمراقبتی به بیماران داده شد اما اقدامات روتین درمانی در گروه کنترل انجام شد. بعد از 6 ماه پرسشنامه‌ها توسط دو گروه تکمیل گردید و داده‌ها با آزمون‌های آماری توصیفی و تحلیلی مانند تی‌زوج و مستقل و آنالیز کوواریانس با کمک نرم‌افزار SPSS v.11.5 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: متغیرهای دموگرافیک در دو گروه قبل از مداخله تفاوت معناداری نداشت. میانگین و انحراف معیار نمره آگاهی و سواد بهداشتی قبل و پس از مداخله در گروه کنترل به ترتیب 87/0±78/1 و 83/0±77/1 و در گروه مداخله به ترتیب 68/0±48/2 و 72/0±53/2 به دست آمد، نتایج تفاوت معناداری را در نمرات میزان آگاهی و سواد بهداشتی بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل نشان داد (01/0=p). نتیجه‌گیری: استفاده از آموزش با تکنیک گروه‌های کوچک در برنامه‌های مراقبتی و آموزشی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی توسط مراکز درمانی و توانبخشی پیشنهاد می‌شود.